Excursie met Stephen Brug Exotische Reizen Surinam
Door: Betty
Blijf op de hoogte en volg Ruud en Betty
29 Maart 2016 | Suriname, Paramaribo
Donderdag gaan we op stap met Stephen Brug. Maar in de ochtend drinken we nog kokosmelk uit een kokosnoot en kopen we mango's en ramboetan. De verkoper staat ons toe een foto te maken nadat we hem verzekerd hebben dat we de foto niet gaan verkopen of elders plaatsen.
Om 13.00 uur worden we opgehaald door Stephen. Een middag en avond die weer vol verassingen zit. Stephen maakt ook weer van de gelegenheid gebruik ook zakelijkheden af te wikkelen. Zo beginnen we bij Jacana, een nieuw Welness Resort vlak bij vliegveld Zorg en Hoop. Wij lopen lekker even rond terwijl hij de eigenaar probeert te spreken. Een prachtig plekje aan de rand van Paramaribo.
Daarna rijden we even om om het monument voor de verongelukten in het vliegtuig van 1989 waar Edu Landnal een van de weinig overlevenden was. We worden er stil van.
Vervolgens bezoeken we nog een werkplaats waar een autobus gereed gemaakt wordt voor de 50 reizigers van Rijks Waterstaat. Stephen doet alsof ik de reisleidster ben die komt controleren of de bus wel goed is. En dat valt tegen, de zojuist gestofzuigde mat zit nog vol zand, geen enkele stoel functioneert goed, het interieur is zwart van de roet en een van de ruiten bekrast. Maar de monteur belooft dat alles goed komt, de stoelen worden gerepareerd, de ruit gaat eruit (het is toch warm zat) en dat het stuur links zit (hier met het rechts rijden aan de verkeerder kant) is geen probleem. Kwestie van vertrouwen?
Dan vangt onze tocht aan, we gaan over de Bosjesbrug waar men gewaarschuwd word 'niet te springen, er is hulp' aangevuld met een telefoonnummer, naar Commewijne. We rijden tussen de plantages door en bezoeken Marienburg. Hier werd rum gestookt en witte en bruine suiker gemaakt. Dhr. Soekardi die hier 34 jaar gewerkt heeft leidt ons rond. In 2013 is er een boek uitgegeven gebaseerd op zijn tekeningen, aantekeningen en verhalen. Dit boek kopen we. Hij verteld ons dat hij daarmee een soort pensioen heeft naast de 'rente' van de regering.
We varen over de Commewijnerivier naar plantage Frederiksoord, eigenlijk een oude politiepost. Prachtig verbouwd en onderhouden. Het stikt hier van de muggen die ondanks de DEET prikken. Na een lekker sateetje met pittige pindasaus en een Djogo vertrekken we weer. De vaartocht is heerlijk verfrissend. We stoppen vervolgens bij een klein restaurantje om onze avondmaaltijd mee te nemen. Het restaurantje is helemaal bedacht en opgezet door een jonge vent en sfeervol ingericht. Helaas zijn alle unieke spulletjes niet te koop.
Bij zonsondergang, die ook vele foto's waard is, varen we naar Braamspunt waar we eierleggende schildpadden zullen gaan bekijken. Inmiddels zijn ook de dochter van Stephen en vier kinderen van zijn vriendin aangeschoven. Hoe de bootsman in de steeds donker wordende omgeving zijn weg kan vinden is me een raadsel. Maar uiteindelijk belanden we op het strand. We krijgen instructies over waar te lopen, het maken van foto's en het benaderen van de schildpadden. Dan zien we een spoor over het zand en laat de gids ons wachten. Als hij geconstateerd heeft dat de schildpad eieren aan het leggen is mogen we dichterbij en foto's maken zonder flits. Eierleggende schildpadden zijn in trance en kunnen we dus niet storen. Wel 100 tot 150 eieren gaan in de gegraven kuil, worden zorgvuldig toegedekt waarna de schildpad met een omweg terug naar zee gaat. Van de 1000 eieren overleeft er uiteindelijk 1 schildpad. De schildpadden zijn wel een meter groot, de leatherbacks kunnen wel 2 tot 2 1/2 meter. De inmiddels aangekomen gids berispt ons om de te witte kleding, dit kan de schildpadden afschrikken. Ruud trekt zijn shirt uit, maar even later weer snel aan omdat hij lek geprikt wordt. Ook ik ben blijkbaar zittend op een boomstam geprikt en hou er vier grote bulten op mijn bil aan over! Zo zien we uiteindelijk vier schildpadden, we redden er een die vast zit onder boomstammen en constateren dat een haar eieren niet handig neer legt, te dicht op de zee zodat de vloed ze weg zal spoelen.
De terugtocht in de maneschijn is prachtig! Aangekomen aan de kade bij Commewijne zetten we de kids af en nemen nog een rose pannekoek, een saotosoep met ei en een Djogo. Moe maar voldaan duiken we rond 1.30 uur ons bed in.
Om 13.00 uur worden we opgehaald door Stephen. Een middag en avond die weer vol verassingen zit. Stephen maakt ook weer van de gelegenheid gebruik ook zakelijkheden af te wikkelen. Zo beginnen we bij Jacana, een nieuw Welness Resort vlak bij vliegveld Zorg en Hoop. Wij lopen lekker even rond terwijl hij de eigenaar probeert te spreken. Een prachtig plekje aan de rand van Paramaribo.
Daarna rijden we even om om het monument voor de verongelukten in het vliegtuig van 1989 waar Edu Landnal een van de weinig overlevenden was. We worden er stil van.
Vervolgens bezoeken we nog een werkplaats waar een autobus gereed gemaakt wordt voor de 50 reizigers van Rijks Waterstaat. Stephen doet alsof ik de reisleidster ben die komt controleren of de bus wel goed is. En dat valt tegen, de zojuist gestofzuigde mat zit nog vol zand, geen enkele stoel functioneert goed, het interieur is zwart van de roet en een van de ruiten bekrast. Maar de monteur belooft dat alles goed komt, de stoelen worden gerepareerd, de ruit gaat eruit (het is toch warm zat) en dat het stuur links zit (hier met het rechts rijden aan de verkeerder kant) is geen probleem. Kwestie van vertrouwen?
Dan vangt onze tocht aan, we gaan over de Bosjesbrug waar men gewaarschuwd word 'niet te springen, er is hulp' aangevuld met een telefoonnummer, naar Commewijne. We rijden tussen de plantages door en bezoeken Marienburg. Hier werd rum gestookt en witte en bruine suiker gemaakt. Dhr. Soekardi die hier 34 jaar gewerkt heeft leidt ons rond. In 2013 is er een boek uitgegeven gebaseerd op zijn tekeningen, aantekeningen en verhalen. Dit boek kopen we. Hij verteld ons dat hij daarmee een soort pensioen heeft naast de 'rente' van de regering.
We varen over de Commewijnerivier naar plantage Frederiksoord, eigenlijk een oude politiepost. Prachtig verbouwd en onderhouden. Het stikt hier van de muggen die ondanks de DEET prikken. Na een lekker sateetje met pittige pindasaus en een Djogo vertrekken we weer. De vaartocht is heerlijk verfrissend. We stoppen vervolgens bij een klein restaurantje om onze avondmaaltijd mee te nemen. Het restaurantje is helemaal bedacht en opgezet door een jonge vent en sfeervol ingericht. Helaas zijn alle unieke spulletjes niet te koop.
Bij zonsondergang, die ook vele foto's waard is, varen we naar Braamspunt waar we eierleggende schildpadden zullen gaan bekijken. Inmiddels zijn ook de dochter van Stephen en vier kinderen van zijn vriendin aangeschoven. Hoe de bootsman in de steeds donker wordende omgeving zijn weg kan vinden is me een raadsel. Maar uiteindelijk belanden we op het strand. We krijgen instructies over waar te lopen, het maken van foto's en het benaderen van de schildpadden. Dan zien we een spoor over het zand en laat de gids ons wachten. Als hij geconstateerd heeft dat de schildpad eieren aan het leggen is mogen we dichterbij en foto's maken zonder flits. Eierleggende schildpadden zijn in trance en kunnen we dus niet storen. Wel 100 tot 150 eieren gaan in de gegraven kuil, worden zorgvuldig toegedekt waarna de schildpad met een omweg terug naar zee gaat. Van de 1000 eieren overleeft er uiteindelijk 1 schildpad. De schildpadden zijn wel een meter groot, de leatherbacks kunnen wel 2 tot 2 1/2 meter. De inmiddels aangekomen gids berispt ons om de te witte kleding, dit kan de schildpadden afschrikken. Ruud trekt zijn shirt uit, maar even later weer snel aan omdat hij lek geprikt wordt. Ook ik ben blijkbaar zittend op een boomstam geprikt en hou er vier grote bulten op mijn bil aan over! Zo zien we uiteindelijk vier schildpadden, we redden er een die vast zit onder boomstammen en constateren dat een haar eieren niet handig neer legt, te dicht op de zee zodat de vloed ze weg zal spoelen.
De terugtocht in de maneschijn is prachtig! Aangekomen aan de kade bij Commewijne zetten we de kids af en nemen nog een rose pannekoek, een saotosoep met ei en een Djogo. Moe maar voldaan duiken we rond 1.30 uur ons bed in.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
