Zaterdag in Paramaribo

Na weer een heerlijk ontbijt bij Amice, en koffie op het terrasje, gaan we wandelend naar het centrum van Paramaribo. Het is ongeveer drie kilometer, maar met deze hitte valt het niet mee; aan alle kanten breekt het zweet ons uit, en we drinken water alsof het niets is.....
Ik kom ogen en oren tekort: uit allerlei soorten en maten auto's komt muziek, en dan niet zachtjes. De mooiste huizen staan naast de ongelooflijkste krotten, er ligt vuilnis en flessen overal langs de weg, waar auto's links rijdend voorbijrazen en geen voetpad of fietspad is...... Je moet vreselijk goed opletten. Winkels zijn leeg of hebben in brand gestaan, andere winkels hebben half lege schappen. Betty ziet dat het land in 5 jaar tijd flink achteruit gegaan is. Toch zijn de mensen trots en behulpzaam, wat prachtig is om te zien. Paramaribo is mooi en verbazingwekkend tegelijk; we zijn in een derde wereld stad beland waarover ik me vantevoren geen voorstelling kon maken.
De markt is ongelooflijk, Fort Zeelandia is mooi, monumentjes indrukwekkend, en zo kan ik nog wel even doorgaan. De tegenstellingen zijn immens; de geschiedenis van dit land ook. Zowel lang geleden als recent is er van alles gebeurd wat veel indruk op mij maakt.
De warmte en de regenbuien maken dat we ook op een paar terrasjes even rust zoeken; wat ik gelijk ook eventjes leer is dat een 'best wel pittig sausje' bij een paar plakken worst niet zo eenvoudig weg te spoelen is......
Na een drankje bij 't Vat gaan we met taxi weer terug. Geen zin om echt te onderhandelen, maar Betty reduceert de prijs pratend naar 20 SRD, wat €3,50 is. Het kan nog goedkoper maar ik vind het best, en de chauffeur rijdt ons ook nog even langs de plek waar een Synagoge en een Moskee gebroederlijk naast elkaar staan. Het kan dus!
Even afkoelen in het zwembadje, restant bami eten met saté van Amice, en de indrukken verwerken..... Zondag rustdag, ook al vanwege de regen, maar vooral omdat we maandag op de eerste lange trip gaan!